o    သူ့ကျွန်ဘဝ နှစ်တစ်ရာမျှ
        နေခဲ့ရပါ ချိန်ရှည်ကြာ
        လွန်စွာဆင်းရဲ နေရမြဲ
        စိတ်ထဲမကောင်း ပြည်သူပေါင်း
        စိတ်ထောင်းကိုယ်ကြေ ဖြစ်ရပေ
        ညှိုးကြွေပွင့်ပန်း မစိမ်းလန်း
        နွမ်းတယ်လေ့ နွမ်းတယ်လေ့။
    o    တို့ဘိုးတို့ဘွား  ပြည်သူများ
        ပေးထားအသက် နှင်းအပ်လျက်
        ရုန်းထွက်တော်လှန် ငုံ့မခံ
        ဧကန်ပိုက်ထွေး လွတ်လပ်ရေး
        အေးမြလန်းဆန်း ပြည်တစ်ဝန်း
        ငြိမ်းချမ်းတယ်လေ့ သာတယ်လေ့။
    o    သို့သော်ယနေ့ မမွေ့မလျော်
        မတော်မိုက်လျက် အကြမ်းဖက်
        ရက်စက်ယုတ်မာ ပြုကြတာ
        မြို့ရွာအများ လန့်တကြား
        စီးပွားလည်းပျက် ဒုက္ခဆက်
        ရတက်မအေး နေရသေး
        တွေးမိတယ်လေ့ ဆွေးဖွယ်လေ့။
    o    ယခင်ရှေးလို ငြိမ်းချမ်းလို
        စစ်ကိုစစ်ချင်း တိုက်ထုတ်ခွင်း
        မယွင်းဧကန် ပြုရမှန်
        အားမာန်တင်းတင်း ဖော်တစ်သင်း
        မယွင်းဖျဖျ ညီညာစွ
        တိုက်ကြမယ်လေ့ တိုက်မယ်လေ့။
        အောင်ရမယ်ဟေ့ အောင်မယ်လေ့။

 ဘိုမျိုး(ရွှေဘို)