သန့်ရှင်းသည့် သောက်သုံးရေဟူသည် အနည်အမှုန် ကင်းစင်သော၊ ရောဂါပိုးမွှားကင်းစင်သော၊ အရောင် အဆင်းအနံ့အရသာ ကင်းစင်သော၊ ဓာတ်သတ္တုများ ပါဝင်သင့်သည့် ပမာဏထက်မပိုသော ရေဖြစ်သည်။ ရောဂါပိုးပါသည့်ရေကို သောက်သုံးမိပါက ဝမ်းပျက် ဝမ်းလျှော၊ အူရောင်ငန်းဖျား၊ ကာလဝမ်း၊ အသည်းရောင် အသားဝါ၊ ပိုလီယိုကဲ့သို့သော ဝမ်းနှင့်ပတ်သက်သည့် ရောဂါများ ဖြစ်ပွားနိုင်သည်။ သန့်ရှင်းသော သောက်သုံး ရေ မသုံးစွဲရသည့်အတွက် ကမ္ဘာပေါ်တွင် ၂၁ စက္ကန့်တိုင်း၌ ကလေးတစ်ဦးသေဆုံးနေပြီး မြန်မာနိုင်ငံတွင်လည်း နှစ်စဉ်ကလေးငယ် ၄၀၀၀၀ ခန့် အသက်ဆုံးရှုံးနေရာ သန့်ရှင်းသော သောက်သုံးရေရရှိရေးမှာ လွန်စွာ အရေးကြီးသည်။
ပူပြင်းခြောက်သွေ့သည့် နွေရာသီကာလတွင် သောက်သုံးရေ ရှားပါးပြတ်လပ်သည့် ဒေသများမှာ နှစ်စဉ်မိုးရေချိန်လက်မ ၂၀ ခန့်သာ ရရှိသည့် မြန်မာနိုင်ငံ အလယ်ပိုင်းဒေသများဟု အများက ထင်မြင်ယူဆလေ့ရှိကြ သော်လည်း မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသအပါအဝင် မြန်မာနိုင်ငံ အောက်ပိုင်းဒေသများနှင့် တောင်ပေါ်ဒေသအချို့တွင် လည်း ရေရှားပါးပြတ်လပ်မှု ဖြစ်ပေါ်လေ့ရှိသည်ကို တွေ့ရှိ ရသည်။ ပြီးခဲ့သည့် မိုးရာသီကာလများအတွင်း မိုးရေချိန် ပုံမှန်အောက် ရွာသွန်းမှု နှစ်နှစ်ခန့် ဆက်တိုက်ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ သည့်အတွက် ဆည်တမံများအတွင်း ရေစုဆောင်းနိုင်မှု လျော့ကျခဲ့ရာ ယခုနှစ် ခြောက်သွေ့ရာသီတွင်လည်း ရေရှားပါးပြတ်လပ်မှု ဖြစ်ပေါ်လာဖွယ်ရှိပြီး သက်ဆိုင်ရာ တို့ကလည်း ဖြေရှင်းဆောင်ရွက်နိုင်ရန် ကြိုးပမ်းလျက်ရှိ သည့်သတင်းများ တွေ့ရသည်။
စင်စစ်သောက်သုံးရေ ရှားပါးမှုသည် ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအများ အပြား ရင်ဆိုင်နေရသော ပြဿနာဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာ့အပူ ချိန်တိုးလာခြင်းနှင့်အတူ မိုးခေါင်ခြင်း၊ သဲကန္တာရများ တိုးလာခြင်းတို့က ရေရှားပါးမှုနှုန်းကို မြင့်တက်လာစေ သည်။ ရေရှားပါးမှုကို ထိခိုက်ခံစားကြရသူများမှာ ကမ္ဘာ့လူဦးရေ၏ ၄၀ ရာခိုင်နှုန်းကျော် ရှိသည်။ လွန်ခဲ့ သော ငါးနှစ်တာကာလအတွင်း ကမ္ဘာ့လူဦးရေ ၈၄၄ သန်းသည် သောက်သုံးရေစနစ် မခံစားရသေးကြောင်း၊ လူ ၈၉၂ သန်းသည် အညစ်အကြေးများကို အကာအကွယ် မဲ့သည့် ပတ်ဝန်းကျင်များတွင် စွန့်ပစ်သည့်စနစ်ကို ကျင့်သုံးခဲ့ကြကြောင်း အစီရင်ခံစာတစ်ရပ်တွင် ဖော်ပြ ထားသည်ကို တွေ့ရသည်။
သောက်သုံးရေညစ်ညမ်းမှု ဖြစ်ပွားစေသည့် အကြောင်းရင်းများတွင် သောက်သုံးရေကန် တည် ဆောက်မှု စနစ်မကျခြင်း၊ သောက်သုံးရေကန်မှ ရေရယူ သုံးစွဲပုံစနစ် မမှန်ကန်ခြင်း၊ သောက်သုံးရေကန် သန့်ရှင်း ရေးသတိပေးချက်များကို မလိုက်နာခြင်း၊ သောက်သုံး ရေကန်အနီးဝန်းကျင်၌ မိလ္လာ၊ အညစ်အကြေးနှင့် စွန့်ပစ် ပစ္စည်း၊ အမှိုက်ပုံတို့ ရှိနေခြင်း၊ သောက်သုံးရေကန်များကို ရေရှည်ထိန်းသိမ်းပြုပြင်မှုမရှိခြင်း၊ ရေတွင်းတူးရန် မြေနေရာရွေးချယ်မှု မမှန်ကန်ခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ သန့်ရှင်းစနစ်ကျသော သောက်သုံးရေတွင်းဖြစ်စေရန် အညစ်အကြေးစွန့်ပစ်သောနေရာ၌ ပေ ၅၀ ဝေးကွာပြီး မြင့်သောအပိုင်းတွင် ရှိရမည်ဖြစ်သည်။ ရေဝပ်ရေလျှံသော နေရာကိုလည်း လုံးဝမရွေးချယ်မိရန် အရေးကြီးသည်။
စင်စစ်အားဖြင့် မြန်မာနိုင်ငံသည် ရေအရင်းအမြစ် ပေါများသည့်နိုင်ငံဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် တန်ဖိုးရှိသည့် ရေချိုအရင်းအမြစ်များဖြစ်သည့် မြစ်၊ ချောင်းများ၊ သဘာဝရေကန်၊ ရေအိုင်များမှာ လူတို့၏ ပယောဂကြောင့် အမြောက်အမြား ပျက်စီးနေကြသည်ကို တွေ့ရသည်။ ထို့ပြင် ဖောက်ပြန်ပြောင်းလဲလာသည့် ရာသီဥတုကလည်း ရေအရင်းအမြစ်များ လျော့နည်းထိခိုက်မှုဖြစ်ပွားစေရာ သောက်သုံးနိုင်သည့် သန့်ရှင်းသောရေသည် အဖိုးတန် ပစ္စည်းတစ်ခုအဖြစ် တည်ရှိနေပြီ ဖြစ်ပါကြောင်း။ ။
Remark Type
