ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါအတည်ပြုလူနာ ၁ဝဝဝ ပြည့်ရန် ငါးဦးသာလိုတော့သည်။ နောက်တစ်နေ့ဆိုလျှင် ပြည့်ရုံသာမက ကျော်လွန်သွားလိမ့်မည်ဟူ၍လည်း မှန်းဆကြည့်မိသည်။ ပြည်တွင်းကူးစက်မှု အများအပြား ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာချိန်မှစ၍ ရောဂါအတည်ပြုလူနာ အရေအတွက်မှာ တရိပ်ရိပ်တိုးလာနေပြီဖြစ်သည်။
လောလောဆယ်တွင် ကိုဗစ်-၁၉ အတည်ပြုလူနာဦးရေ အများဆုံးဖြစ်နေသည့် ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် ဒေသခံကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းများတွင်ပါ ရောဂါကူးစက်ခံရမှုများရှိနေပြီး ကပ်ရောဂါ၏ ရှေ့တန်းနယ်မြေ သဖွယ်ဖြစ်နေသည်။ ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါအတည်ပြုလူနာဦးရေ ဒုတိယ အများဆုံးမှာ ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီးဖြစ်သည်။ ရန်ကုန်သည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ စီးပွားရေးမြို့တော်ဖြစ်ပြီး လူဦးရေအထူထပ်ဆုံးဒေသ၊ လည်းဖြစ်သည်။ ပြီးခဲ့သည့် သြဂုတ်လ ၁၀ ရက်နေ့မှ ၂၁ ရက်နေ့အထိ ရခိုင်ပြည်နယ်မှ ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီးသို့ ပြည်တွင်းလေကြောင်း ခရီးစဉ်အသီးသီးဖြင့် လာရောက်ခဲ့ကြသူပေါင်း ၅၄၀၉ ဦးရှိရာ ယင်းခရီးသည်များတွင် ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါကူးစက်ခံထားရသူများ ပါရှိနိုင်သည်။ သို့မဟုတ်ပါကလည်း လေယာဉ်စီးရင်းဖြင့်ပင် ကူးစက် ခံရမှုလည်းရှိနိုင်သည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ဖော်ပြပါရက်များအတွင်း ရခိုင်မှ ရန်ကုန်၊ ၎င်းမှတစ်ဆင့် အခြားဒေသအသီးသီးသို့ ခရီးဆက်ခဲ့ကြသူမှန်သမျှ သက်ဆိုင်ရာသို့ သတင်းပို့ကြပြီး ကန့်သတ် စောင့်ကြည့်မှု၊ ရောဂါစစ်ဆေးမှုတို့ခံယူကြရန် အရေးကြီးသည်။
လက်ရှိအခြေအနေတွင်မူ ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါ ကူးစက်ပျံ့နှံ့မှု မရှိစေရေးအတွက် ကျန်းမာရေးနှင့်အားကစားဝန်ကြီးဌာန ဆေးသုတေသနဦးစီးဌာန၊ ပြည်သူ့ကျန်းမာရေးဦးစီးဌာနနှင့် ကုသရေးဦးစီးဌာနတို့က ဩဂုတ်လ ၁၀ ရက်နေ့နောက်ပိုင်း ရခိုင်ပြည်နယ်မှ ပြန်လာသူများထံ ဆက်သွယ်ရာတွင် ဖုန်းကိုင်သော်လည်း အချက်အလက်များ ပြန်လည်မပြောဘဲ ဖုန်းချသွားခြင်း၊ ဖြေကြားရန် ငြင်းဆန်ခြင်း၊ ဖုန်းနံပါတ်မှားယွင်းနေကြောင်း ပြောကြားပြီး ဆက်သွယ်၍မရတော့ခြင်း စသည်ဖြင့်ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန် ပျက်ကွက်သူများမှာ ထက်ဝက်ကျော်ရှိနေကြောင်း သိရသည်။ ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် ဖြစ်ပွားနေသည့် ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါ သည် ရောဂါပိုးသယ်ဆောင်ထားသူများ၏ ၇၁ ရာခိုင်နှုန်းမှာ လူကောင်းအတိုင်းရှိနေသည့်အတွက် မိမိကိုယ်ကိုယ်ရောဂါကူးစက် ခံထားရခြင်း ရှိ မရှိ မသိနိုင်သလို ကူးစက်မှုနှုန်းမှာလည်း အလွန်လျင်မြန်သည့်အတွက် ခြေရာခံလိုက်လံရှာဖွေထိန်းချုပ်မှု မပြုလုပ်နိုင်ပါက ဒေသအနှံ့အပြားသို့ ခဏတာအချိန်လေးအတွင်းမှာပင် ပျံ့နှံ့သွားနိုင်ပြီး နိုင်ငံအတွက် အန္တရာယ်ကြီးမားစွာ ပေါ်ပေါက်လာနိုင်သည်။
ယခုအခါ ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီးအတွင်းရှိ မြို့နယ်ခုနစ်မြို့နယ်တွင် ပြည်သူများနေအိမ်တွင်နေထိုင်သည့် အစီအစဉ် (Stay at Home) ကို ချမှတ်ထားရပြီဖြစ်သည်။ သည့်ထက်ပို၍ ထပ်မံမပြန့်ပွားရန်အတွက် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုတို့ အချိတ်အဆက်မိမိနှင့် အားကောင်းဖို့လိုသည်။ ကိုဗစ်-၁၉ ကို အစောပိုင်းကာလတွင် နိုင်နိုင်နင်းနင်း ထိန်းထားနိုင်ခဲ့သည်မှာ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု အားကောင်းခြင်း၊ ပြည်သူများ စည်းကမ်းလိုက်နာခြင်း၊ ဌာနဆိုင်ရာများ တာဝန်ကျေပွန်ခြင်း၊ လူမှုရေးအသင်းအဖွဲ့များနှင့် စေတနာ့ဝန်ထမ်းများ တက်တက်ကြွကြွ ဆောင်ရွက်ကြခြင်းတို့ကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။ ယခုအချိန်သည်လည်း ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါ ကူးစက်ပျံ့နှံ့မှုကို ထိန်းချုပ်တားဆီးနိုင် ရန်မှာ နောက်မကျသေး။ ပြည်သူတစ်ဦးချင်းစီ၏ တာဝန်ယူမှုနှင့် စည်းကမ်းလိုက်နာမှုတို့ဖြင့် ကူးစက်မှုအရှိန်မြင့်လာနေသည့် ကိုဗစ်- ၁၉ ကို ကောင်းစွာတုံ့ပြန်ကာကွယ်နိုင်မည်ဟု ယုံကြည်ပါကြောင်း။ ။
