မြန်မာနိုင်ငံ၏ လွတ်လပ်ရေးသက်တမ်းမှာ စိန်ရတုကာလသို့တိုင် ရောက်ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ လွတ်လပ်ရေးနေ့ရောက်တိုင်း အခမ်းအနားများကျင်းပရခြင်းက အတိတ်ကာလတွင် ကိုလိုနီလက်အောက်ခံဘဝ ကျရောက်ခဲ့ရဖူးသည်ကို မမေ့မလျော့ ရန်၊ နိုင်ငံနှင့်လူမျိုးလွတ်လပ်ရေးအတွက် သွေး၊ အသက်ပေါင်းများစွာရင်းနှီး၍ ကြိုးပမ်းရယူခဲ့ရသည်တို့ကို ပြန်လည်အမှတ်ရရန်နှင့် မိမိတို့လက်ဝယ်ပိုင်ပိုင် ရှိထားသည့် အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်လွတ်လပ်ရေးကို အလေးအနက်တန်ဖိုးထား ထိန်းသိမ်းကြရန်ဟူသော ရည်ရွယ်ချက်များက အဓိကဖြစ်သည်။
လူတစ်ဦးတစ်ယောက်အဖို့ ၇၅ နှစ်ဟူသောသက်တမ်းသည် ဘဝ၏ဆည်းဆာအချိန်ပင်ဖြစ်ပြီး သူ့ကျွန်ဘဝမှ လွတ်မြောက်လာခဲ့သည့် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံအနေဖြင့်မူ ခေတ်မီဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး၊ ငြိမ်းချမ်းသာယာဝပြောရေးတို့ ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်နိုင်ရန်အတွက် ကောင်းစွာလုံလောက်သော အချိန်ကာလဖြစ်သည်။ မိမိတို့နိုင်ငံသည် ထိုကာလအတွင်း ပါလီမန်ဒီမိုကရေစီစနစ်၊ တစ်ပါတီဗဟိုဦးစီးစနစ်၊ တပ်မတော်အစိုးရအုပ်ချုပ်ရေး စနစ်နှင့်ပါတီစုံဒီမိုကရေစီစနစ်တို့ကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရသည်။ ထိုခေတ်ကာလများအတွင်း နိုင်ငံ၏နိုင်ငံရေးစွမ်းအား၊ စီးပွားရေးစွမ်းအားနှင့် ကာကွယ်ရေးစွမ်းအားတို့ကို တည်ဆောက်ရာတွင် ကိုလိုနီနယ်ချဲ့တို့ ချန်ရစ်ခဲ့သည့် သမိုင်း၏ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်များ၊ စီမံခန့်ခွဲမှုအားနည်းချက်များနှင့် ပြည်တွင်း ပြည်ပ အနှောင့်အယှက် အဟန့်အတားများတို့ကိုပါ ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့်အလျောက် ထင်တိုင်းမပေါက်နိုင်ခဲ့။
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ပြီးနောက်ပိုင်း မြန်မာနိုင်ငံနှင့် မရှေးမနှောင်းမှာပင် ထူထောင်ကြရသည့်နိုင်ငံများ ရှေ့သို့ခရီးမိုင်များစွာ ရောက်ရှိနေကြပြီ။ မိမိတို့မှာ ပြည်တွင်း၌ အာဏာနိုင်ငံရေးနှင့် လုံးထွေးရစ်ပတ်နေကြချိန်၊ လက်နက်ကိုင် ထောင်ထားခြားနားမှုများနှင့်အချင်းချင်း ပဋိပက္ခဖြစ်နေကြချိန်တွင် အတိတ်က သူလိုငါလို ပိန်မသာ လိမ်မသာမျှသာဖြစ်သော နိုင်ငံများက ထွန်းသစ်စနိုင်ငံများ၊ အာရှကျားများစသည်ဖြင့် ဖြစ်ကုန်သည်။ ဗဟိုဦးစီးစနစ်ကြောင့်၊ တစ်ပါတီအာဏာရှင် စနစ်ကြောင့် နိုင်ငံချွတ်ခြုံကျခဲ့ရသည်ဟု မိမိတို့အော်ဟစ်မြည်တမ်းနေကြချိန်တွင် အိမ်နီးချင်းမှ တစ်ပါတီဗဟိုဦးစီးသော နိုင်ငံကြီးက ကမ္ဘာ့ထိပ်တန်းအဆင့်သို့ တက်လှမ်းသွားနိုင်ခဲ့သည်။ သူသည်လည်း တစ်ချိန်တစ်ခါက ခွန်အားကိုအသုံးပြု၍ အလုပ်လုပ်ခဲ့ရပြီး ရာရှင်စနစ်ဖြင့် ခွဲဝေစားသောက်ရသောဘဝကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရသည်။ မှန်ကန်သော ဦးဆောင်မှု၏ နောက်တွင် တစ်စည်းတစ်လုံးတည်းလိုက်ပါကာ တက်ညီလက်ညီ ကြိုးပမ်းရုန်းကန် ဆောင်ရွက်ခဲ့ကြခြင်းဖြင့် ခေတ်မီဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်သော နိုင်ငံအဖြစ်ရောက်ရှိခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
မြန်မာနိုင်ငံ၏ စိန်ရတုလွတ်လပ်ရေးအခါသမယတွင် မိမိတို့သည် ပါတီစုံဒီမိုကရေစီစနစ်ခိုင်မာစေရေးနှင့် ဒီမိုကရေစီနှင့်ဖက်ဒရယ်စနစ်ကို အခြေခံသည့် ပြည်ထောင်စုတည်ဆောက်ရေး၊ တိုင်းပြည်သာယာဝပြောရေးနှင့် စားရေရိက္ခာဖူလုံရေး၊ ပိုမိုကောင်းမွန်သော နိုင်ငံတော်နှင့် လူမှုစီးပွားဘဝတည်ဆောက်ရေး၊ အမျိုးသားစည်းလုံးညီညွတ်ရေးနှင့် ပြည်ထောင်စုငြိမ်းချမ်းရေး၊ လွတ်လပ်ပြီးတရားမျှတသည့် ပါတီစုံဒီမိုကရေစီရွေးကောက်ပွဲ အောင်မြင်စွာကျင်းပရေးနှင့် တိုင်းရင်းသားအားလုံး အချိုးကျကိုယ်စားပြု ပါဝင်နိုင်ရေးတို့ကို ဦးတည်ကြိုးပမ်းကာ ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံတော်ကြီး ကမ္ဘာတည်သရွေ့ အဓွန့်ရှည်တည်တံ့ရေး သမိုင်းပေးတာဝန်တို့ကို ထမ်းရွက်ကြရပါမည့် အကြောင်း။ ။
