ဖတ်လိုက်မိတဲ့ စာတစ်မျက်နှာကို ပြန်လည်ဖော်ပြပါရစေ။ “ဘဝဆိုတာ ခရီးစဉ်တစ်ခုပါ။ ခရီး ဆက်ကြရမှာ သတိရပါ။ အိုးအိမ်တစ်လုံးမဟုတ်ပါဘူး။ ဘဝဟာ လမ်းမကြီး တစ်ခုပါ။ မှီတင်း နေထိုင်စရာ မြို့တော်ကြီးတစ်မြို့ မဟုတ်ပါ။ ဆက်လက်ချီတက်နေရဦးမှာနော်။

အရှင်မဟာသီလဝံသ(၁၄၅၃-၁၅၁၈) လက်ရှိပကတိ အခြေအနေတွေကတော့ “အားလုံးလည်း မြင်သိတွေ့ရှိနေကြတဲ့အတိုင်းပဲ။ ကောင်းနေပါတယ်၊ ဆိုးနေပါတယ်စသဖြင့်ပြောရင်လည်း မျက်မမြင်ပုဏ္ဏားခြောက်ယောက် ဆင်ကြီးကိုလက်နဲ့စမ်းပြီးကိုယ့်စိတ်ထဲ ထင်ရာပြောနေတာ နဲ့တူနေမှာစိုးရပေတယ်။ ဆင်ဆိုတာကြီးက နှာမောင်းစမ်းမိသူက မြွေကြီးနဲ့တူလှပါလား။ အစွယ်စမ်းမိသူက လှံသွားလိုပဲချွန်သတဲ့။ နားရွက်စမ်းမိသူက ယပ်တောင်လိုပါကွဲ။ ခန္ဓာကိုယ်စမ်းမိသူက နံရံတံတိုင်းကြီးပါလား။ ဆင်ရဲ့ခြေထောက် ကို ဖက်ကြည့်စမ်းတဲ့သူက သစ်ပင်ရဲ့ ပင်စည်တွေ လိုပဲဟေ့။ အမြီးကိုကိုင်မိသူက ကြိုးတုတ်တုတ် တစ်ချောင်းနဲ့ ဆင်ဆိုတာ တူတာပါကွာ။