မိမိတို့နိုင်ငံ၏ နိုင်ငံရေးရည်မှန်းချက်နှစ်ရပ်မှာ “ပါတီစုံဒီမိုကရေစီစနစ်” ခိုင်မာရေးနှင့် “ဒီမိုကရေစီနှင့် ဖက်ဒရယ်စနစ်ကို အခြေခံသည့် ပြည်ထောင်စု” တည်ဆောက်နိုင်ရေးဖြစ်သည်။ ဒီမိုကရေစီတွင် ပြည်သူသည် ဗဟိုချက်ဖြစ်ရာ ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံသားတိုင်း ပညာရည်ပြည့်ဝကြဖို့လိုသည်။ သို့ဖြစ်ရာ နိုင်ငံသားများကို ဒီမိုကရေစီအလေ့အကျင့်ကောင်းများ သင်ကြားပေးနိုင်မည့် ကောင်းမွန်သည့် ပညာရေးစနစ်နှင့် စဉ်ဆက်မပြတ်လေ့လာနိုင်သည့်စနစ်တို့ ဖော်ဆောင်ပေးထားရမည်ဖြစ်သည်။

နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီသည် “ပြည်သူလူထု၏ လူမှုစီးပွားဘဝ လုံခြုံရေးအတွက် ပြည်ထောင်စုတစ်ဝန်းလုံး တည်ငြိမ်အေးချမ်းရေးနှင့် တရားဥပဒေစိုးမိုးရေး အပြည့်အဝရရှိစေရန် အလေးထားလုပ်ဆောင်ရေး” ဟူသည့် နိုင်ငံရေးဦးတည်ချက်ကို အလေးထားဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည်။ တိုင်းပြည်တည်ငြိမ်အေးချမ်းမှ ပြည်သူတို့၏လူမှုစီးပွားဘဝ မြင့်မားတိုးတက်စေရန် ဖော်ဆောင်နိုင်ပြီး ပြည်သူများ စိတ်ချမ်းမြေ့စွာ နေထိုင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။

နိစ္စဓူဝ လူတို့၏ နေ့စဉ်ဘဝမှာ စားသောက်ကုန်၊ လူသုံးကုန် စသည့် ကုန်စည်များ၊ ဝန်ဆောင်မှုများ စသည်တို့ကို ကျသင့်ငွေပေးချေဝယ်ယူကာ စားသုံးကြရသည်။ သို့ဖြစ်ရာ လူတိုင်းသည် စားသုံးသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ဥပဒေစကားဖြင့်ဆိုရလျှင် စားသုံးသူဆိုသည်မှာ ကုန်စည် သို့မဟုတ် ဝန်ဆောင်မှုကို ကုန်သွယ်ရောင်းဝယ်ရေးအတွက်မဟုတ်ဘဲ စားသောက်ခြင်း သို့မဟုတ် သုံးစွဲခြင်းပြုသူကို ဆိုသည်ဟူ၍ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုထားသည်။

ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံရှိ တိုင်းရင်းသားလူမျိုးအပေါင်းတို့သည် ရှေးနှစ်ပေါင်းထောင်ချီကတည်းက ကိုယ့်ထီးကိုယ့်နန်းကိုယ့်ကြငှန်းနှင့် ပြည်ထောင်စုကြီး၏ အရိပ်အာဝါသအောက်တွင် စည်းလုံးညီညွတ်စွာ အတူတကွစုပေါင်းနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ကိုလိုနီနယ်ချဲ့တို့၏ မတရားကျူးကျော်သိမ်းပိုက်ခြင်းခံရပြီး လွတ်လပ်ရေးနှင့် အချုပ်အခြာအာဏာ ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ နိုင်ငံတော်ကို တန်ဖိုးထားမြတ်နိုးကြသည့် ပြည်ထောင်စုဖွားတိုင်းရင်းသားအားလုံးက ရဲစွမ်းသတ္တိအပြည့်ဖြင့် တပ်မတော်နှင့်အတူလက်တွဲ၍ နယ်ချဲ့တို့ကိုတွန်းလှန်ခဲ့ရာ လုံးဝလွတ်လပ်သော နိုင်ငံအဖြစ် ပြန်လည်ရရှိပိုင်ဆိုင်ခဲ့သည်။

နိုင်ငံတော်အစိုးရသည် နိုင်ငံ့စီးပွားမြှင့်တင်နိုင်ရေး၊ ပြည်တွင်းသွင်းကုန်အစားထိုးရေး၊ ပြည်တွင်းထုတ်ကုန်များ ပြည်ပသို့ တင်ပို့နိုင်ရေးဟူသော ရည်ရွယ်ချက်များဖြင့် အသေးစား၊ အငယ်စား၊ အလတ်စားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို အားပေးလျက်ရှိသည်။ ပြည်တွင်း MSME များ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဆောင်ရွက်ရာတွင် ကြီးမားသည့် အနှောင့်အယှက်၊ အဟန့်အတားတစ်ခုမှာ တရားမဝင်ကုန်သွယ်မှုပင်ဖြစ်သည်။ တရားမဝင်ကုန်သွယ်မှုလမ်းကြောင်းမှ ဝင်ရောက်လာသည့် ကုန်ပစ္စည်းများက ပြည်တွင်း MSME လုပ်ငန်းများမှ ထုတ်လုပ်သည့် ကုန်ပစ္စည်းများ၏ ဈေးကွက်ကို လုယူသွားနိုင်သကဲ့သို့ ဈေးကွက်အတွင်း ကုန်ပစ္စည်းများ မျှတစွာယှဉ်ပြိုင်နိုင်မှုကိုလည်း ပျောက်ဆုံးစေသည်။ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် ပြည်တွင်းရှိ ကုန်ထုတ်လုပ်ငန်းများ၏ ရပ်တည်မှုကို ထိခိုက်စေပြီး MSME လုပ်ငန်းများ ထူထောင်လုပ်ကိုင်ရေး၊ ဖွံ့ဖြိုးရေးတို့ကို နှောင့်နှေးသွားစေသည်။

“နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ၊ ဒေသတစ်ခုဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး ဆောင်ရွက်နေမှုများကို အခက်အခဲအကျပ်အတည်းများ ကြုံတွေ့ရပါကရပ်တန့်နေ၍မရဘဲ ရှေ့သို့ဆက်လက် လှမ်းချီနေရမည်ဖြစ်ပါသည်။ နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီအနေဖြင့် နိုင်ငံရေးသည် စီးပွားရေးပင်ဖြစ်သည်ဟုခံယူကာ ပြည်သူများ စားဝတ်နေရေးပြေလည်မှုမှတစ်ဆင့် လူနေမှုအဆင့်အတန်းမြင့်မားလာပြီး နိုင်ငံတော်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေရန် အဓိကရည်မှန်းချက်ထား၍ ဆောင်ရွက်လျက်ရှိပါသည်”ဟု နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီဥက္ကဋ္ဌ နိုင်ငံတော်ဝန်ကြီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင်ထံမှ ပေးပို့သည့် (၇၇)နှစ်မြောက် လွတ်လပ်ရေးနေ့သဝဏ်လွှာတွင် ဖော်ပြပါရှိသည်။

မြန်မာနိုင်ငံတွင်ဖြစ်ပေါ်နေသည့် ပဋိပက္ခများနှင့် လက်နက်ကိုင်အကြမ်းဖက်တိုက်ခိုက်မှုများ၏ သရုပ်သကန်အမှန်များကို မကြာသေးမီကာလများအတွင်း မိမိတို့ရှင်းရှင်းလင်းလင်း တွေ့မြင်ကြရပြီးဖြစ်သည်။ နိုင်ငံတော်နှင့် နိုင်ငံတော်၏ တစ်ခုတည်းသော အင်စတီကျူးရှင်းဖြစ်သည့် တပ်မတော်ကို ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်တိုက်ခိုက်နေကြသည့် လက်နက်ကိုင်သောင်းကျန်းသူအဖွဲ့များမှာ ၎င်းတို့၏သရုပ်မှန်ကို ဖုံးကွယ်ရန်အတွက် မည်သို့ပင် အသံကောင်းဟစ်အော်ကြွေးကြော်နေစေကာမူ လက်တွေ့တွင်မူ မှားယွင်းသောအမြင်မှ ဖြစ်ပေါ်လာသည့် ကျဉ်းမြောင်းသော လူမျိုးရေးဝါဒကို စွဲကိုင်ထားကြသူများသာဖြစ်သည်။ အချို့ဆိုလျှင် လူမျိုးရေးဝါဒကို ဟန်ဆောင်ဆွဲကိုင်ထားခြင်းမျှသာဖြစ်ပြီး တကယ့်အမှန်တရားမှာ ခေါင်းဆောင်ပိုင်း၏ အာဏာနှင့် ကြွယ်ဝချမ်းသာမှုက အဓိကဖြစ်သည်ကို တွေ့မြင်နိုင်သည်။

​​​​​​​ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံတော်အတွင်း မှီတင်းနေထိုင်ကြသော မြန်မာတိုင်းရင်းသားများသည် အရေးကြီးသည့်အခါ သွေးနီးပြီး အရေးကြုံသည့်အခါ သွေးဆုံကာ ပြည်နယ်၊ ပြည်မ မခွဲခြားဘဲ တစ်သွေးတည်း၊ တစ်သားတည်းတစ်အူထုံ့ဆင်း ဆွေမျိုးရင်းချာစိတ်ဓာတ်ဖြစ်သော ပြည်ထောင်စုစိတ်ဓာတ်ဖြင့် လွတ်လပ်ရေးကို အရယူခဲ့ကြသည်။ ပြည်ထောင်စုစိတ်ဓာတ်သည် အတိတ်သမိုင်း၏ လွတ်လပ်ရေးကြိုးပမ်းမှုတွင်အရင်းခံဖြစ်သကဲ့သို့ အနာဂတ်ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံတော်ကို ထိန်းသိမ်း စောင့်ရှောက်ရေးအတွက် အခြေခံအုတ်မြစ်ဖြစ်သည်။

တိုင်းပြည်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် လူငယ်များ၏ပညာရေးသည် ပထမ၊ ပညာရေးသည် ဒုတိယ၊ ပညာရေးသည် တတိယ အရေးအကြီးဆုံးဖြစ်သည်ဟု ဗြိတိန်နိုင်ငံ၏ ဝန်ကြီးချုပ်အဖြစ် ၁၉၉၇ ခုနှစ်မှ ၂၀၀၇ ခုနှစ်အထိ တာဝန်ယူဆောင်ရွက်ခဲ့သူ တိုနီဘလဲက ပြောခဲ့ဖူးသည်။ ထိုစကားသည် ရွေးကောက်ပွဲအတွက် မဲဆွယ်ရန်ပြောသည့် စကားဟုဆိုစေကာမူ မှတ်သားလောက်စရာလည်းဖြစ်သည်။ ပညာရေးကဏ္ဍကိုအာရုံစိုက်၍ အလေးအနက်ထားရင်းနှီး မြှုပ်နှံခြင်းသည် နိုင်ငံ၏အနာဂတ်အတွက် အရေးကြီးသည့် လုပ်ငန်းတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။

၁၉၄၈ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၄ ရက်နေ့တွင် မြန်မာနိုင်ငံသည် လုံးဝလွတ်လပ်သော အချုပ်အခြာအာဏာပိုင် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံအဖြစ်သို့ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ယခု ၂၀၂၅ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၄ ရက်နေ့တွင် လွတ်လပ်ရေးရရှိပြီး နှစ်ပေါင်း (၇၇) နှစ်ပြည့်မြောက်ပြီဖြစ်သည်။ နှစ်ပေါင်း ၇၀ ကျော်ကြာပြီဖြစ်သော မြန်မာနိုင်ငံ၏လွတ်လပ်ရေးကို ဝိုင်းဝန်းထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ခဲ့ကြသလို လွတ်လပ်ရေးနှင့်ထိုက်တန်သည့် တန်းတူညီမျှအခွင့်အရေးများရရှိစေရန် ခေတ်အဆက်ဆက်ကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်ခဲ့ကြသည်။