စိုးရိမ်ရသည့် ကိုဗစ်-၁၉ မျိုးကွဲသစ်အဖြစ် ကမ္ဘာ့ကျန်းမာရေးအဖွဲ့က နိုဝင်ဘာ ၂၆ ရက်တွင် စတင်ကြေညာခဲ့သည့် အိုမီခရွန်ကူးစက် ပျံ့နှံ့မှုမှာ ကမ္ဘာ့နိုင်ငံပေါင်း ၇၀ ကျော်သွားပြီဖြစ်သည်။ တောင် အာဖရိကမှစတင်ခဲ့သည့် အိုမီခရွန်သည် မိမိတို့နိုင်ငံနှင့် နယ်နိမိတ်ချင်း ထိစပ်နေပြီး ကူးလူးဆက်ဆံသွားလာနေကြသည့် အရှေ့ဘက်နှင့် အနောက်ဘက် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံများဆီသို့ ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်ရာ အချိန်မရွေး ကူးစက်ဝင်ရောက်လာနိုင်နေပြီဖြစ်သည်။

ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံတော်သည် တိုင်းရင်းသားမျိုးနွယ်စုတစ်ရာကျော် စုစည်းနေထိုင်သော ပြည်ထောင်စုနိုင်ငံဖြစ်သည်။ ပြည်ထောင်စုသား အားလုံးတို့သည် နှစ်ပေါင်းထောင်ချီ အေးအတူ ပူအမျှ မရှိအတူ ရှိအတူ ချစ်ခင်ရင်းနှီးစွာ အတူလက်တွဲနေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ မျိုးနွယ်စုတစ်ခုချင်းစီ အလိုက်ဖြစ်တည်နေသော အမျိုးသားယဉ်ကျေးမှုစရိုက်လက္ခဏာများအား လေးစားတန်ဖိုးထား နားလည်ကြသည်။

ပြည်ဖျက်မီဒီယာများနှင့် မိမိတို့နိုင်ငံကို ဝင်ရောက်စွက်ဖက်လိုသော ပြည်ပနိုင်ငံအချို့မှ ပုဂ္ဂိုလ်များက မဟုတ်သည်ကို အဟုတ်လုပ်ကာ အတိုင်အဖောက်ညီညီဖြင့် မြန်မာ့ပြည်တွင်းရေးရာ များတွင် မမှန်မကန်ပြုလုပ်နေကြသည်။ ၎င်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ကမ္ဘာ့အလယ်တွင် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပုံရိပ်ကျဆင်းစေရန်နှင့် မြန်မာ့တပ်မတော်ကို ဆိုးဆိုးရွားရွား အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုအဖြစ် ရှုမြင်လာကြစေရန် ဖန်တီးနေကြခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ မြန်မာပြည်တွင်းရှိ အကြမ်းဖက်အုပ်စုများ၊ ပြည်ဖျက်မီဒီယာများနှင့် မြန်မာ့အရေးကို စွက်ဖက်လိုသူများ သုံးဦး သုံးဖလှယ် ပူးပေါင်းကြံစည် ပြုလုပ်နေကြသည့်အလားပင်ဖြစ်သည်။

မြန်မာနိုင်ငံအတွင်း မှီတင်းနေထိုင်ကြသော တိုင်းရင်းသားပြည်သူများသည် မရှိအတူ ရှိအတူ အေးချမ်းသာယာစွာဖြင့် နေလိုကြသည်။ အေးချမ်းစွာနေလိုသော်လည်း အကြောင်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည့် နိုင်ငံရေးလှိုင်းဂယက်ရိုက်ခတ်မှု နောက်ဆက်တွဲပြဿနာများ ကြုံကြရ သည်။ ပြည်သူများမှာ စိုးရိမ်သောကများဖြင့် ကောင်းစွာမနေခဲ့ရသော ကာလများ သမိုင်းမှတ်တမ်းများ ရှိသည်။

မြန်မာနိုင်ငံနှင့်စပ်လျဉ်း၍ အနောက်နိုင်ငံများမှ မီဒီယာများက မမျှမတ၊ တစ်ဖက်စောင်းနင်း ဖော်ပြကြသည်မှာ အစဉ်အလာတစ်ရပ် ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။ အကယ်၍ မှားယွင်းသွားကြောင်း သိရှိသည့်အခါမျိုးတွင်ပင် မီဒီယာ၏ကျင့်ဝတ်နှင့်အညီ ပြင်ဆင်မှုမပြုလုပ်ဘဲ မသိမသာ ထိမ်ချန်ထားကာ ပြီးပြီးပျောက်ပျောက် အမေ့ခံထားလိုက်ကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် မည်သို့သော အစိုးရကတာဝန်ယူနေသည်ဖြစ်စေ အနောက်မီဒီယာများ၏ သတင်းခန်းများမှ ပုံဖော်မှုများမှာ အစဉ်သဖြင့် မကောင်းသတင်းများသာဖြစ်ပြီး ကမ္ဘာ့အလယ်တွင် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပုံရိပ်များမှာ မကောင်းသည့် ပုံရိပ်များသာဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ သတင်းရင်းမြစ်များမှာ အစိုးရကို ဆန့်ကျင် နေသည့် အုပ်စုများ၊ ပြည်ပြေးများ၊ ကုလသမဂ္ဂအဖွဲ့အစည်းများနှင့် အနောက်အုပ်စု ပါလီမန်များကို ချဉ်းကပ်ကာ မြန်မာ့မြေကိုဖဲ့ယူရန် ကြံစည်နေသူများမှသည် လတ်တလော ဖြစ်ရပ်များတွင် ပြည်တွင်း အကြမ်းဖက်သမားများနှင့် ကျင့်ဝတ်မဲ့မီဒီယာအချို့တို့အထိ ပါဝင်ရာ မှန်ကန်သော သတင်းအချက်အလက်များ မဟုတ်ဘဲ ပုံပျက်ပန်းပျက် သတင်းများသာ ဖြစ်နေသည်မှာ အဆန်းမဟုတ်ဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သည်။

အခြေခံပညာကျောင်းများကို တစ်နိုင်ငံလုံးနီးပါး ဖွင့်လှစ်လျက်ရှိရာ လာမည့်လတွင် ပထမအစမ်းစာမေးပွဲ ပြုလုပ်ပြီး ၂၀၂၂ခုနှစ် မတ်လကုန်တွင် အတန်းတင်စာမေးပွဲများ ကျင်းပမည် ဖြစ်သည်။ ကိုဗစ်-၁၉ ရောဂါဖြစ်ပွားနှုန်းကျဆင်းလာသဖြင့် စာသင်ကျောင်းများ ပြန်လည်ဖွင့်လှစ်ခဲ့ရာ ကျောင်းသား ကျောင်းသူများ၏ ပညာရေး အတော်အတန် ခရီးရောက်လာပြီဖြစ်သည်။ စာသင်နှစ်အောင်မြင်စွာ ပြီးဆုံးနိုင်ရေးအတွက် စိန်ခေါ်မှုများကို အထူးသတိထားပြီး ကျော်လွှားကြရမည်ဖြစ်သည်။

နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ ကောင်းရန်အတွက် နိုင်ငံသားကောင်းများ လိုအပ်သည်။ နိုင်ငံသားတို့ စိတ်ဓာတ်မြင့်မား၊ အရည်အချင်းမြင့်မားမှသာ နိုင်ငံကိုလည်း မြင့်မြင့်မားမား တည်ဆောက်နိုင်မည်။ ဒီမိုကရေစီစနစ် ကျင့်သုံးသည့်နိုင်ငံတွင် နိုင်ငံသားပြည်သူများ၏ ကဏ္ဍမှာ ပိုမို ကြီးမားကျယ်ပြန့်သည့်အလျောက် နိုင်ငံသားတစ်ဦးချင်းစီတွင် အရည်အသွေး ပြည့်ဝနေကြရမည်ဖြစ်သည်။ နိုင်ငံသားကောင်း၏ အရည်အသွေးများကို ဉာဏ်အမြော်အမြင် (Intelligence)၊ မိမိ ကိုယ်ကိုယ် ထိန်းသိမ်းနိုင်စွမ်း (Self-Control)၊ အကောင်းအဆိုး ခွဲခြားနိုင်သည့် အသိတရား (Conscience) ဟူ၍ အရည်အသွေး သုံးရပ် သတ်မှတ်ထားရာအားလုံးသည် ပညာအပေါ်မှာသာ အခြေခံထားသည်ကို တွေ့မြင်ရမည်ဖြစ်သည်။

မိုးသက်မုန်တိုင်းများစဲသောအခါ လေပြည်လေညင်းလေးများကို ထိတွေ့ ခံစားရသလို တိမ်သလ္လာဖုံးအုပ်နေသည့် မှောင်မိုက်သော အမှောင်ထုအောက်မှ တိမ်သလ္လာကင်းစင်သည့် လမင်းကြီး၏ အေးမြသည့်အာဝါသကို ခံစားရသလို နိုင်ငံတော်အတွင်း၌ ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသော ခရီးလမ်းများကို ဖြတ်သန်းကျော်ဖြတ်ခဲ့ပြီးနောက် ဖြောင့်ဖြူးသာယာသောလမ်းပေါ်တွင် လျှောက်လှမ်း နေကြပြီဖြစ်သည်။

အဂတိလိုက်စားမှုသည် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အရေးကြီးသည့် ပြဿနာဖြစ်သည်။ အဂတိလိုက်စားမှု မှတစ်ဆင့် နိုင်ငံရေး၊ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေး စသည့်ကဏ္ဍအသီးသီးတို့ကိုပါ ပျက်စီးယိုယွင်း စေသည်။ အဂတိလိုက်စားခြင်း၏ အနက်အဓိပ္ပာယ်ကို ဖွင့်ဆိုရာတွင် ကွဲလွဲမှုများရှိသော်လည်း အဓိကအားဖြင့် ပုဂ္ဂလိက အကျိုးစီးပွားရယူရန်အတွက် လုပ်ပိုင်ခွင့်ကိုလည်းကောင်း၊ အများ ပြည်သူဆိုင်ရာ ပစ္စည်းများကိုလည်းကောင်း အလွဲသုံးစားပြုလုပ်ခြင်းဟူသော အဓိပ္ပာယ် ဖွင့်ဆိုချက်က အရေးပါသည်။

“စာအုပ်စာပေလူ့မိတ်ဆွေ” ဟူ၍ အဆိုရှိသည်။ သို့ရာတွင် လူတိုင်းနှင့် မိတ်ဆွေဖြစ်နိုင်သည်မဟုတ်။ စာအုပ်သည်လည်း လူတို့နှယ်ပင် ကိုယ်ခင်မှ သူခင်သည့်သဘောရှိသည်။ သူ့ကို မိတ်ဆွေဖွဲ့မှသာ ကိုယ်၏ မိတ်ဆွေဖြစ်လာသည်။ ရှေးကရဟန်းပညာရှိ အကျော်အမော် ရှင်မဟာရဋ္ဌသာရ၏ ဆုံးမစာထဲကကဲ့သို့ "မှတ်ဖွယ်မှတ်ရာ၊ ထိုထို စာကို၊ ရှာ၍မပြတ်၊ အိမ်တွင်ဖတ်” ကြရန်လိုသည်။ စာကောင်းပေမွန် တို့ကို ရှာဖွေ၍ စဉ်ဆက်မပြတ် ဖတ်ရှုလေ့လာခြင်းအားဖြင့် “သား မယားပင်၊ သိမြင်ကင်းကွာ၊ မလိမ္မာလည်း၊ စာပေစကား၊ နေ့တိုင်းကြားက၊ ထူးခြားလိမ္မာ၊ ရှိသည်သာတည့်” ဟု ဆိုသည့်အတိုင်း မိမိ ကိုယ်တိုင်သာမက ဇနီးသားသမီးတို့ပင် စာပေကြောင့် ထူးခြား လိမ္မာလာရသည်။ စာအုပ်စာပေမှ ရရှိသည့် အသိအမြင် အလိမ္မာတို့က စာဖတ်သူတို့သာလျှင် ရရှိနိုင်သည့် အကျိုးရလဒ်ကောင်းများ ဖြစ် သည်။