မြန်မာနိုင်ငံ နိုင်ငံတော်အစိုးရအနေဖြင့် တရားမဝင်အွန်လိုင်းလောင်းကစားမှုနှင့် အွန်လိုင်းငွေကြေးလိမ်လည်မှုလုပ်ငန်းများ လုပ်ကိုင်နေကြသော ဒုစရိုက်ဂိုဏ်းများကို နိုင်ငံတကာနှင့်ပူးပေါင်းပြီး ဒုစရိုက်မှုနှိမ်နင်းရေးအသွင်ဖြင့် တက်ကြွစွာ ဖော်ထုတ်အရေးယူဆောင်ရွက်လျက်ရှိရာ အဆိုပါဒုစရိုက်လုပ်ငန်းများအခြေအနေကို နေ့စဉ်နှင့်အမျှ မြင်တွေ့နေရပေသည်။

မြန်မာနိုင်ငံသည် ၁၉၃၀ ပြည့်နှစ်ဝန်းကျင်တွင် ပြည်ပသို့ ဆန်တန်ချိန် ၃ ဒသမ ၅ သန်းအထိ တင်ပို့နိုင်ခဲ့ကာ ကမ္ဘာ့ဆန်အများဆုံးတင်ပို့သည့်နိုင်ငံအဖြစ် ရပ်တည်ခဲ့သည်။ ယင်းနောက် ပြည်ပတင်ပို့နိုင်မှု ကျဆင်းလာခဲ့ရာ နှစ်ပေါင်း ၈၀ ကျော်ခန့်ကြာပြီးမှ ၂၀၁၇-၂၀၁၈ ဘဏ္ဍာနှစ်တွင် ဆန်တန်ချိန် ၃ ဒသမ ၆ သန်းကို ပြည်ပနိုင်ငံများသို့ ပြန်လည်တင်ပို့နိုင်ခဲ့သည်။ ကမ္ဘာ့ဆန်တင်ပို့မှုအများဆုံးနိုင်ငံများတွင် အာရှမှ အိန္ဒိယ၊ ပါကစ္စတန်၊ ထိုင်း၊ ဗီယက်နမ်၊ ကမ္ဘောဒီးယားနှင့် တရုတ်လည်း ပါဝင်နေသည်။

ပြီးခဲ့သည့်ရက်ပိုင်းက အိန္ဒိယနိုင်ငံအရှေ့မြောက်ဒေသ လွှတ်တော်အမတ်တစ်ဦးနှင့် မဏိပူရလွှတ်တော်အမတ်တစ်ဦးတို့က မြန်မာနိုင်ငံနယ်နိမိတ်အတွင်း တရားမဝင် ဝင်ရောက်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံ၏ အချုပ်အခြာအာဏာနယ်မြေပိုင်ဆိုင်မှုကို ထိပါးစော်ကားပြောဆိုလုပ်ဆောင်မှုများပြုလုပ်ခဲ့ရာ မြန်မာနိုင်ငံသားပြည်သူများမှာ မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်ကြရပြီး နိုင်ငံတော်အစိုးရအနေဖြင့် အဆိုပါကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ လုပ်ဆောင်သင့် လုပ်ဆောင်ထိုက်သည်များကို အလေးထားဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည်။

နိုင်ငံ၏အနာဂတ်ကို ပုံဖော်တည်ဆောက်မည့်သူများသည် ယနေ့လူငယ်များဖြစ်ရာ လူငယ်များစွမ်းဆောင်ရည်ပြည့်ဝပြီး ဘက်စုံဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရန် ကာယ၊ ဉာဏ၊ စာရိတ္တနှင့်မိတ္တ၊ ဘောဂဟူသော ဗလငါးတန်နှင့် ပြည့်စုံကြရန်လိုသည်။ သို့ဖြစ်ရာ လူငယ်များ လူတော်လူကောင်းများ ဖြစ်လာစေရေးအတွက် လူငယ်ကဏ္ဍမြင့်မားလာစေရန် အဘက်ဘက်မှ မြှင့်တင်ပေးရန်လိုသည်။

မြန်မာနိုင်ငံတွင် သီလဝါ၊ ကျောက်ဖြူ၊ ထားဝယ်အထူးစီးပွားရေးဇုန် သုံးခုရှိသည်။ အထူးစီးပွားရေးဇုန်များကို ၂၀၁၄ ခုနှစ်က ပြဋ္ဌာန်းသည့် မြန်မာအထူးစီးပွားရေးဇုန်ဥပဒေ၊ နည်းဥပဒေများကိုအခြေခံပြီး ဥပဒေပြဋ္ဌာန်းချက်များအတိုင်း လက်တွေ့အကောင်အထည်ဖော်လျက်ရှိသည်။ လက်ရှိအကောင်အထည်ဖော်နေသည့် သီလဝါအထူးစီးပွားရေးဇုန်၊ အနာဂတ်တွင်ဖော်ဆောင်မည့် ကျောက်ဖြူနှင့် ထားဝယ်အထူးစီးပွားရေးဇုန်များနှင့် ပတ်သက်ပြီး နိုင်ငံရေးနှင့်ယှဉ်တွဲ၍ နိုင်ငံရေး၊ စီးပွားရေးပေါင်းစပ်ဆောင်ရွက်ကြရန် မြန်မာအထူးစီးပွားရေးဇုန်ဆိုင်ရာ ဗဟိုအဖွဲ့ဥက္ကဋ္ဌ နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီ ဒုတိယဥက္ကဋ္ဌက ပြောကြားခဲ့သည်။

မြန်မာနိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေးကြိုးပမ်းမှု သမိုင်းကြောင်းတွင် မြန်မာ့တပ်မတော်သည် နယ်ချဲ့ကို တိုက်ခိုက်ခဲ့ရသည့်နည်းတူ ဖက်ဆစ်ကိုလည်း တော်လှန်ခဲ့ရသည်။ ၁၉၄၅ ခုနှစ်၊ မတ်လ ၂၇ ရက်နေ့၊ ရန်ကုန်မြို့ ရွှေတိဂုံဘုရားအနောက်ဘက်ရှိ ကွင်းပြင်ကြီးတွင် ဖက်ဆစ်တို့၏ ရှေ့မှောက်မှာပင် စစ်ရေးပြအခမ်းအနားနှင့် တပ်ထွက်အခမ်းအနားကျင်းပကာ ဖက်ဆစ်တော်လှန်ရေး စတင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

မြတ်ဗုဒ္ဓအခါတော်နေ့သည် မဟာသက္ကရာဇ် ၁၀၃ ခုနှစ် တပေါင်းလပြည့်နေ့၌ ကာဠုဒါယီမထေရ်မြတ်က ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဘုရားရှင်ကို ကပိလဝတ်ရွှေမြို့တော်သို့ ကြွတော်မူရန် လျှောက်ထားသည့်နေ့ဖြစ်သည်။ တပေါင်းလသည် မပူလွန်း၊ မအေးလွန်းမျှတသောရာသီဥတုရှိသည့်ကာလဖြစ်သည်။ ဥဒေါင်းငှက်အပေါင်းတို့ ပျော်မြူးတွန်ကျူးသံ၊ တောပန်းတောင်ပန်းတို့ ဖူးပွင့်ဝေဆာရောင်စုံဖြာနေသော သဘာဝအလှနှင့်ပြည့်စုံသည့် တပေါင်းလသည် ဒေသစာရီကြွချီတော်မူရန် သင့်လျော်ပါကြောင်း ကာဠုဒါယီက ဂါထာပေါင်း ၆၄ ဂါထာဖြင့် ချီးမွမ်းလျှောက်ထားခဲ့သည်။

အိန္ဒိယနိုင်ငံ အရှေ့မြောက်ဒေသ မီဇိုရမ်ပြည်နယ်မှ လွှတ်တော်အမတ် ကေဗန်လာလ်ဗီနာဆိုသူက မြန်မာနယ်စပ်ကို ခြေကျင်ဖြတ်ကျော်ဝင်ရောက်ကာ လူမျိုးစုလက်နက်ကိုင်သောင်းကျန်းသူအဖွဲ့နှင့် တွေ့ဆုံပြီး အိန္ဒိယနှင့် ပေါင်းစည်းလိုခြင်း ရှိ၊ မရှိ မေးမြန်းခဲ့သည်ဟု “သည်ဟင်ဒူ” သတင်းဝက်ဘ်ဆိုက်က ဖော်ပြခဲ့သည်။ ထို့အပြင် အခြားမဏိပူရ လွှတ်တော်အမတ် တစ်ယောက်ကလည်း စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး၊ တမူးမြို့နယ်၊ ကဘော်ချိုင့်ဝှမ်းဒေသကို ပြန်လည်သိမ်းယူပြီး မဏိပူရပြည်နယ်ထဲထည့်သွင်းရန် မတ်လ ၁၀ ရက်က ကျင်းပသည့် အိန္ဒိယအထက်လွှတ်တော်အစည်းအဝေးတွင် အဆိုတင်သွင်းခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။

​​​​​​​မြန်မာနိုင်ငံသည် ၁၉၄၈ ခုနှစ် လွတ်လပ်ရေးရပြီးသည့်အချိန်မှစ၍ လူမျိုးစွဲ၊ ဝါဒစွဲ၊ ပုဂ္ဂိုလ်စွဲ၊ ဒေသစွဲများကိုအကြောင်းပြု၍ လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခများ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်း ၈၀ နီးပါးရှိပြီဖြစ်သည်။ လက်နက်ကိုင်ပဋိပက္ခများကြောင့် တည်ငြိမ်အေးချမ်းမှုပျက်ပြားပြီး ပဋိပက္ခဒေသများရှိ ပြည်သူများမှာ ဒုက္ခဆင်းရဲမျိုးစုံကြုံတွေ့ခဲ့ကြကာ အဆိုပါဒေသများ၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုများ နောက်ကျကျန်နေ သည်ကို တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။

​​​​​​​လွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက် ၇၇ နှစ်တာကာလအတွင်း မြန်မာနိုင်ငံသည် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ခွင့်မရခဲ့။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ် ပြီးဆုံးသွားပြီးနောက် ကိုလိုနီဘဝမှ လွတ်မြောက်ခဲ့သော နိုင်ငံများစွာရှိသည့် အနက် နိုင်ငံရေးတည်ငြိမ်ပြီး ပြည်တွင်းပဋိပက္ခများ နည်းပါးသည့်နိုင်ငံများမှာ တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ခဲ့ကြရာ ယခုအချိန်တွင် မိမိတို့နိုင်ငံထက် များစွာသာလွန်သွားခဲ့ကြ ပြီဖြစ်သည်။